Het doorbreken van taboes

Waarom vinden we het toch zo lastig om over onze diepste verlangens of angsten te praten?

Als Aziatische Nederlandse ben ik ermee bekend dat het uiten van je emoties je niet altijd geleerd wordt en dat emoties diep verborgen kunnen zitten. In de overtuiging dat je daar niet over hoort te praten. Vooral niet ‘buitenshuis’, waardoor we onze emoties opkroppen en er uiteindelijk geen raad mee weten. Of op den duur maar gaan praten om te praten en de kern van wat we echt willen zeggen niet kunnen raken.

Inmiddels heb ik geleerd dit te doorbreken. Het is ook één van de redenen om mijn werk als coach te doen. Ik weet immers hoe belangrijk het is om te bespreken wat er intern bij je speelt. Soms zijn het alleen gedachten die opkomen en die de ruimte nodig hebben. Dan helpt een oordeelloos oor en helpende hand om je hierin te begeleiden.

Je uiten is helend

Het maakt dan eigenlijk niet uit waar het over gaat. Onderwerpen waar je mee struggelt, zoals in je werk, een depressie, negatieve gedachten, gedachten over zelfdoding, onzekerheid, seksuele geaardheid, liefde, intimiteit, identiteit etc. Je uiten heeft een helende werking en je komt er zo ook achter dat je niet de enige bent.

Laten we daarom vooral gezamenlijk de taboes doorbreken en ‘mental health’ als iets heel normaals gaan zien, waarbij we er voor elkaar zijn om dingen bespreekbaar te maken. Zonder te oordelen, door oprecht te luisteren en elkaar te helpen.

Ik ben er in ieder geval voor je als je me nodig hebt. Laten we ook als professionals de krachten bundelen om dit werkveld te vergroten. So let’s help each other, for each other